“10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Sayfa 265 Meb Yayınları” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Meb Yayınları Sayfa 265
âbıhayat: Efsanelere göre içen kimseye ölümsüzlük
sağladığına inanılan bir su, bengi su,
dirim suyu.
câr: 1. Kadınların örtündükleri çarşaf. 2. Eteklik.
3. Başörtüsü.
cihan-nüma: Her yanı görmeye elverişli, camlı
çatı katı veya taraça, kule.
çakşır: Bir çeşit şalvar.
darb-ı mesel: Atasözü.
dizdar: Kale muhafızı.
fırdolayı: Çepeçevre.
harpüşte: Balıksırtı biçiminde olan.
kârgir: Taş ve tuğladan yapılmış yapı.
kethüda: Zenginlerin ve devlet adamlarının
buyruğunda çalışan ve onların birtakım işlerini
gören kişi.
kirde: 1. Tandır ekmeği. 2. Bir tür pide.
kontuş: 1. En üste giyilen elbise. 2. Kollu yelek.
maşrapa: Ağzı açık, kulplu, bardağa benzeyen,
küçük kap; su kovası.
penç beyt: Beş beyit, gazel.
saba: Sabah yeli.
sarnıç: Yağmur suyu biriktirmeye yarayan yer
altı su deposu.
selâtin camii: Sultanlar adına yapılan cami.
şahnişin: Eski Türk mimarisinde odanın karşı ön
cephesinde yer alan üç yanı pencereli çıkma,
şahniş.
şehbâz (şahbaz): 1. İri bir tür akdoğan. 2. Çevik
ve becerikli. 3. Yiğit, kahraman, mert (kimse).
tabak (dabak): Ham deriyi işleyen (kimse).
zülâl: Saf, tatlı su.
Metin ve Türle İlgili Açıklamalar
Gezi Yazısı
Gezi yazısı (seyahatname); bir yazarın gezip gördüğü yerlerden edindiği bilgi, gözlem ve izlenimlerini anlattığı yazı türüdür. Gezi yazıları; gezilen yerlerin tarihî yapılarını, doğal güzelliklerini, kültürel özelliklerini (gelenek, görenek, yaşam biçimi vb.) tanıtarak okuyucuyu bilgilendirir. Bu tür yazılarda gezilen yerlerin görülmeye değer yanları anlatılır, okuyucuda tanıtılan yerleri gezip görme isteği uyandırmak amaçlanır.
Gezi yazıları bir yönüyle tarihe tanıklık eder. Bu tür yazılarda daha çok açıklayıcı, öğretici, öyküleyici ve betimleyici anlatımdan yararlanılır. Yazar, araştırma ve gözlemleri sayesinde, gezilen yerlerle ilgili birçok kişi tarafından bilinmeyen ayrıntılara yer verir. Gezip gördüğü yerlerle ilgili kişisel duygu ve düşüncelerini de belirtebilir.
Gezi yazısı, kişileri ve olayları değil gezilen yerleri merkeze alır. Bu yazı türünde temel amaç gezilen, görülen yerleri tanıtmaktır. Bu yönüyle gezi yazısı; yaşanmışlığa dayanan günlük, anı, otobiyografi gibi türlerden ayrılır.
Başka ülkelere görev için giden kişilerin gördükleri yerlerle ilgili yazdıkları tanıtıcı yazılar, gezi türünün ilk örnekleri sayılabilir. Sonraları seyyahların (gezgin) yazdıkları ile türün gelişimi sürmüştür. Dünya edebiyatında İbn-i Batuta, Marco Polo (Marko Polo) ve Chateaubriand gezi türünde verdikleri eserlerle tanınmıştır.
XVI. yüzyılda Babür Şah tarafından Doğu Türkçesiyle anı biçiminde yazılmış Babürname’de gezi yazısı özelliği gösteren bölümler vardır. Yine Osmanlı Devleti’nin yabancı ülkelere gönderdiği sefirlerin (elçi) gittikleri yerlerle ilgili gözlem ve izlenimlerini de içeren sefaretnamelerde gezi yazısı türüne özgü nitelikler vardır. XVI. yüzyılda Seydi Ali Reis’in yazdığı Mir’atü’l-Memalik, Türk edebiyatında gezi yazısı türünün ilk örneği kabul edilebilir. XVII. yüzyılda Nabi’nin Tuhfetü’l-Harameyn’i ile Evliya Çele- bi’nin Seyahatnamesi (Türk edebiyatında türün en çok bilinen eseri) gezi yazısı türünde yazılmıştır.
- Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.
10. Sınıf Meb Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 265 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
Yorum Yap