“9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Sayfa 153 Ödev Yayınları” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Ödev Yayınları Sayfa 153
hasta çocuktan gizlenir. Paşa, bu evlilik konusunda hasta gencin düşüncesini sorar Hasta genç, Doktor Ragıp ile ilgili endişelerini dile getirir fakat Nüzhet’in annesi bu evliliği ısrarla istemektedir
Köşkteki bir akşam yemeğinde Paşa ve Dr Ragıp’ın Fransızca hayranlığına tepki gösterir, Paşa ile araları açılır. Köşkten ayrılır. Bir süre sonra ayağındaki acı dayanılmaz hâl alır. Hastaneye yatırılır.
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Gidiniz, bir şey istemiyorum, gidiniz.
Koğuştaki odam; bir demir karyola, başında bir küçük demir masa. Yerde kırmızı muşambalar, Çırılçıplak mavi duvarlar. Üstümde bir entari ve robdöşambr; kolları uzun geldiği için kendimi bu robdöşambr içerisinde de yadırgıyorum.
Hep gittiler. Yapayalnız. Çıt yok. Odaya şimdiye kadar hiç tanımadığım yabancı bir akşam giriyor. Gittikçe artan karanlık, iki parça eşyayı da benden uzaklaştırıyor ve beni daha yalnız bırakıyor.
Odadan gündüz ışığıyla beraber bana ait her şey çekiliyor: Evime ait hatıralar, kalabalıklar, sevdiklerimin sesleri birçok şekiller, hayatımın parçaları, Erenköy, köşk, tren, vapur, fakülte, doktorlar, hasta bakıcılar, hayatın gürültüleri, şehir, gündüzün sesleri, her şey uzaklaşıyor. İçimde bir boşluk. Garip ve büyük bir his, derinliklerime doğru kaçıyor, gizleniyor. Ruhum karartılarla, sessiz ve şekilsiz gölgelerle, eşya arkasına saklanan hayaletler gibi kendilerini göstermeden korkutan meçhul varlıklarla dolu.
Kapım kapalı. Açmak istemiyorum. Açarsam hastanenin benim için hazırladığı felaketlerin hepsi birden içeri girecek sanıyorum.
Karanlık bastı. Elektrik düğmesini çevirdim. Gayet zayıf bir ışık. Ancak odanın büyük çizgilerini görebiliyorum. Teferruat sarı bir belirsizlik içinde bulanıyor.
(…)
Göğsümde müthiş bir baskı. Boylu boyunca bir duvarın altına uzanıp kalmışım gibi hava alamıyorum, kollarımdan ve bacaklarımdan hayat çekiliyor.
Yatağa arka üstü uzanıyorum.
O vakit bir çığlık duyuyorum. Keskin, uzun, acı bir haykırış. Hayretle doğruluyorum. Kim bağırdı?
Etrafımda bir kalabalık, bütün hastane adamları.
Oh… Fakat ben rahatlıyorum, ben de öyle bağırmak istiyorum ancak birdenbire etrafımda her şey sönüyor, galip duvarlar uzaklaşıyorlar. Başımı siyah bir boşluk kaplıyor.
– Gözlerini açtı…
Diyorlar.
– Şurasını da oğun.
Diyorlar.
-Ağlasın, ağlasın, açılır.
Diyorlar.
Kim ağlıyor? Bilmiyorum. Hıçkırıklar duyuyorum, daima içimde bir rahatlama.
Kulaklarımı onlara uzatıyorum.
– Nüzhet kim?
Diyorlar.
– Sayıklıyor!
- Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.
9. Sınıf Ödev Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 153 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
Yorum Yap