“9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Sayfa 193 Ödev Yayınları” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Ödev Yayınları Sayfa 193
lar daima birbirlerine dosttular hatta akrabaydılar da diyebilirsiniz. Ve tabiatıyla biliyorsunuz, tarlalarımız yan yanadır. Hatta benim Öküz Çayırı…
NATALYA: Sözünü kesmekten nefret ederim ama azizim Ivan Vasilyeviç, yanılmıyorsam “Benim Öküz Çayırı” dediniz. O yerin gerçekten sizin olduğundan emin misiniz?
LOMOF: Elbette, eminim.
NATALYA: Ne demek eminim? Orası sizin değil, bizim.
LOMOF: Oh, hayır aziz Natalya Stepanovna, orası benimdir.
NATALYA: Hay Allah, bir yaşıma daha girdim! Bu fikri nereden aldınız?
LOMOF: Nereden mi? Bakın, ben, sizin kayın ağaçlarıyla, bataklığın arasına kama gibi girmiş olan Öküz Çayırından söz ediyorum.
NATALYA: Evet, muhakkak ama orası bizimdir.
LOMOF: Oh hayır, yanılıyorsunuz aziz Natalya Stepanovna, orası bizimdir.
NATALYA: Oh, herhâlde buna inanmamı istemezsiniz?
LOMOF: Fakat bu gerçeği vasiyetnamede görebilirsiniz aziz Natalya Stepanovna. Şüphesiz, şüphesiz bir zamanlar, orası davalıydı ama herkes de bilir ki benimdir. Münakaşa edilecek hiçbir yönü yok bunun. Eskiden halamın ninesi, babanızın dedesinin köylülerine şöyle kullansınlar diye vermiş. Onlar da bir zaman sonra kendi mallarıymış gibi davranmaya başlamışlar. Fakat gerçek şu ki…
NATALYA: Bunların konumuzla ilgisi yok. Benim dedem de dedemin dedesi de tarlalarının bataklığa kadar uzandıklarını söylerlerdi ki bu da Öküz Çayırı’nın benim olduğunun tam bir kanıtıdır. Münakaşa edilecek hiçbir yönü yok bunun. Çok saçma olur aksi hâlde.
LOMOF: Fakat vasiyetnameyi gösterebilirim Natalya Stepanovna.
NATALYA: Siz benimle alay ediyorsunuz. Hey Allah’ım! Bu topraklar yüz yıldır bize ait. Oysa siz tutup birdenbire bize ait olmadığını söylüyorsunuz. Neniz var İvan Vasilyeviç? Bu, on beş dönümlük, değeri üç yüz ruble bile olmayan tarlanın sözü edilmez şüphesiz, ama haksızlığa katlanamıyorum. Evet, katlanamıyorum haksızlığa.
LOMOF: Fakat beni dinlemelisiniz mutlaka. Babanızın dedesinin köylüleri, tuğla pişirmek istemişler halamın ninesine; halamın ninesi de iyilik olsun diye…
NATALYA: Bütün bu söyledikleriniz, bu halalar, dedeler, nineler, falan filan; hep saçma! Çayır bizimdir! Bu konuda söylenecek söz, bu kadar!
LOMOF: Hayır, benimdir!
NATALYA: Bizimdir! Bu konuda iki gün laf etseniz de on beş frak kuşanıp yirmi çift eldiven giyseniz de orası bizimdir, bizimdir, bizimdir!
LOMOF: Natalya Stepanovna ben çayırı istemiyorum. Ben sadece prensip üzerinde duruyorum. Eğer istiyorsanız orasını size verebilirim.
NATALYA: Size asıl ben verebilirim çünkü orası bizimdir. Bu konuda söylenecek söz, bu kadar! Fakat şunu da söyleyebilirim ki azizim İvan Vasilyeviç, davranışınız çok acayip. Şu ana kadar sizi iyi bir komşu hatta dost bilirdik. Nitekim geçen yıl size harman makinemizi vermiştik de bizim buğdayı kasıma kadar içeri alamamıştık. (…) Benim toprağımı bana vermek! İşe bakın! Buna komşuluk denmez; arsızlık denir buna. Düpedüz, tam anlamıyla…
LOMOF: Ya, demek siz beni zorba sanıyorsunuz ha? Buraya bakın aziz bayan, ben şimdiye kadar kimsenin toprağını zorla almadım. Kimse de şu anda böyle bir halt ettiğimi söyleyemez. (Gidip çabucak su içer.) Öküz Çayırı benimdir!
NATALYA: Yalan! Bizimdir!
LOMOF: Benim!
- Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.
9. Sınıf Ödev Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 193 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
Yorum Yap